فیرحی در دو جلد اثر خود با عنوان فقه و سیاست در ایران معاصر، سعی میکند رابطۀ دین و سیاست را در دنیای مدرن از زاویۀ فقه سیاسی شیعی و با تکیه بر امکانات این دانش بررسی کند. بهنظر او، امکان آشتی میان فقه سیاسی و زندگی امروز مسلمانان و اقتضائات آن نظیر دموکراسی وجود دارد. او در همین راستا در جلد اول کتاب خود، ابتدا به طرح و ارزیابی عملکرد فقه سیاسی میپردازد و سپس تحولات فقه سیاسی شیعه را از مشروطه بهاین سو پی میگیرد. فیرحی در جلد دوم کتاب، سعی در بررسی تاریخی تحول حکومتداری ایرانی در دورۀ مابعد مشروطه، یعنی از دهۀ بیست تا جمهوری اسلامی، را دارد. او در نهایت سیر حاکم بر پژوهش خود را اینچنین ترسیم میکند: تشریح عبور از فقه مشروطه و رسیدن به فقه حکومت اسلامی در اثر تحولات سیاسی و دگرگونیهای تاریخی در عرصۀ حکومتداری.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |