کتاب فقه تربیتی در مسیر تخصصی شدن فقه در رشته های مختلف مدنی، جزایی، اقتصادی، خانواده، تربیتی و امثال آن نگاشته شده است. از جهت توسعه بیش از حدی که علوم انسانی پیدا کرده اند تخصصی شدن فقه بسیار مناسب است و قلمرو فقه شامل افعال تربیتی هم می شود.

از حیث موضوع، فقه افعال جوانحی را در بر می­گیرد که ملاکی برای بوجود آوردن فقه تربیتی می­باشد، از اینکه فقه تربیت دستور دارد با حقوق متفاوت است و هر عمل فقهی با منتهی شدن به حجت، اعتبار شرعی خواهد داشت تکلیف مکلفین را مشخص می کند. اعتبار دریافتهای فقهی به بدست آوردن احکام شرعی با محوریت قطع می باشد و ظنون با ارجاع به قطع معتبر خواهند بود، استنباطات فقهی ارزشمند می شود. قوت فقه به منابع استنباط آن است که وحی و بیانات معصومان می­باشد. اما در فقه تربیتی سرانجام به موعظه و اخلاقیات رسیده­اند به همین جهت پیشینه فقه تربیتی را اخلاق معرفی کرده­اند لذا کار جدیدی در آن مشاهده نمی­شود.